Poliwęglan kanalikowy

Poliwęglan kanalikowy bardzo szeroko wykorzystywany jest w budownictwie głównie ze względu na unikatową kombinację swoich trzech najważniejszych właściwości: lekkość/wytrzymałość mechaniczna/termoizolacyjność. To idealny materiał na świetliki dachowe/doświetla, gdzie bardzo niska waga płyty umożliwia stworzenie lekkiej ale bardzo wytrzymałej konstrukcji, która zaopatrzy pomieszczenie w dużą ilość światła słonecznego a jednocześnie dzięki swoim właściwościom izolacyjnym zatrzyma ciepło wewnątrz budynku. To jedno z głównych zastosowań płyt kanalikowych choć to zaledwie jeden przykład. Płyty z poliwęglanu kanalikowego są szeroko wykorzystywane w budownictwie dużego kalibru (np. zadaszenia stadionów) ale też w licznych zastosowaniach przydomowych, ogródkowych czy działkowych.

Właściwości

  • niezwykła lekkość płyty dzięki kanalikowej strukturze
  • sztywność
  • odporność mechaniczna
  • bardzo dobra termoizolacyjność
  • wysoka przepuszczalność światła
  • odporność na warunki atmosferyczne
  • szeroki zakres temperatur stosowania (od -40 do +120°C)
  • możliwość gięcia na zimno

Zastosowanie

  • przeszklenia i zadaszenia obiektów: przemysłowych, sportowo-rekreacyjnych, handlowych
  • świetliki dachowe, pasma świetlne, klapy dymowe
  • daszki wejściowe, balkonowe, wiatrołapy
  • pokrycia szklarni
  • zadaszenia pasaży, wiaty przystankowe, wiaty garażowe
  • przydomowe ogrody zimowe, werandy, balkony, tarasy itp.

Akcesoria

Czym ciąć poliwęglan komorowy (kanalikowy)?

  • Płyty komorowe z poliwęglanu kanalikowego (komorowego) ciąć piłą tarczową o drobnych zębach lub piłą ręczną prowadzoną pod niewielkim kątem. Przy cięciu na wymiar należy uwzględnić rozszerzalność termiczną płyt (w praktyce 3,5mm/1m ), tak aby po zamontowaniu płyty miały możliwość ruchów termicznych.
  • Podczas cięcia płyta musi być podparta możliwie blisko ostrza i należycie unieruchomiona by wyeliminować naprężenia i wibracje.
  • Należy usuwać z płyty z poliwęglanu kanalikowego pył i wióry stosując np. odkurzacz lub sprężone powietrze.
  • Otwarte końce powstałe po rozcięciu płyty komorowej należy w miarę szybko zabezpieczyć odpowiednią taśmą samoprzylepną, chroniącą przed wnikaniem do kanalików kurzu i insektów. Może to być zabezpieczenie prowizoryczne (np. używane do pakowania bezbarwne taśmy PP z klejem bazującym

Jakie wkręty do poliwęglanu komorowego?

  • Do zamontowania płyt komorowych z poliwęglanu można użyć wielu rozmaitych, występujących na rynku systemów mocowania. Polecamy akcesoria do montażu płyt kanalikowych dostępne w naszym sklepie.

Jak montować poliwęglan komorowy?

  • Mocowanie płyt komorowych powinno być ostatnią operacją procesu montażu. Konstrukcja nośna winna być wtedy w pełni przygotowana (wszelkie elementy składowe danego systemu na swoich właściwych miejscach; środki zabezpieczające konstrukcję nośną, tzn.impregnaty do drewna lub powłoki ochronne, o ile zostały zastosowane – całkowicie utwardzone).
  • Nie montować płyt uszkodzonych w transporcie lub w czasie obróbki.
  • Poliwęglanowe płyty komorowe posiadają warstwę chroniącą przed UV po jednej lub po obu stronach. Strona odporna na działanie promieni słonecznych pokryta jest najczęściej folią maskującą z licznymi nadrukami (m.in. uwagami na temat składowania, obróbki montażu itp.). Płyty należy montować tą stroną ku górze (na zewnątrz). Folia maskująca po stronie nieodpornej na UV na ogół nie posiada  nadruków. 
  • Tuż przed rozpoczęciem instalacji należy usunąć folię maskującą z powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej płyty na odległość jedynie około 50 mm od brzegów.  Zminimalizuje to możliwość uszkodzeń lub zarysowań płyty podczas montażu. Całkowitego usunięcia folii maskującej, zarówno z powierzchni zewnętrznej jak i wewnętrznej, dokonuje się niezwłocznie po zakończeniu wszystkich prac montażowych.
  • Kanaliki muszą być zabezpieczone przed wnikaniem kurzu i insektów oraz przed nadmiarem wilgoci. W tym celu należy okleić je odpowiednimi taśmami oraz nałożyć profile zamykające dla ochrony taśm przed uszkodzeniami mechanicznymi.
  • Górny brzeg powinien być ZAWSZE szczelnie zamknięty: W tym celu stosuje się samoprzylepną nieprzepuszczalną (pełną) taśmę HDPE lub aluminiową o szerokości dopasowanej do grubości płyty. Dolny brzeg płyty zabezpiecza się samoprzylepną taśmą HDPE paroprzepuszczalną o odpowiedniej szerokości). Nie przepuszcza ona
    kurzu i insektów, pozwala natomiast powietrzu wnikać i uchodzić z kanalików dzięki czemu następuje wyrównanie prężności pary wodnej w powietrzu zgromadzonym w kanalikach i powietrzu zewnętrznym. Proces ten nie pogarsza własności izolacyjnych płyty. Na krawędź zabezpieczoną taśmą wentylacyjną nakłada się profile zamykające.